Przystępując do składania artykułu Kasi Klonowskiej O niewyrażaniu emocji negatywnych, zadałam jej pytanie, czy ma jakieś sugestie co do fotografii ilustrujących temat.

Kasia zaproponowała swoje autorskie fotografie przyrodnicze, co wydało mi się ciekawym pomysłem.
Jak jednak dostałam wiele plików do wyboru, stanęłam przed dylematami, które wybrać :- )

                  

Najpierw sam temat – EMOCJE.
Tu poszło mi dość łatwo, skojarzyła mi się z nimi ta fotografia:

Czytam artykuł i szukam skojarzeń…

Już zainteresował mnie do szczególnego podkreślenia w fotografii ten fragment:

Mam pewne podpowiedzi, słucham Nauczycieli, którzy mówią o wzroście współczucia, miłości, spokoju i czystej radości bycia i wierzę im, bo tak chcę,
więc tak dla mnie jest :-)

Jak pokazać SPOKÓJ?

Może zima?

Czysty spokój, ale kojarzy się z emocjami chłodu, więc może oziębłości?

To może te ptaki?

Też mi jakoś nie pasowały. Nie wzbudzały w moim wnętrzu uczucia idealnego spokoju i odprężenia.

Znalazłam fotografię taką:

Długo się nad nią zastanawiałam ze względu na te suche konary, noc. Ale ona jedna robiła na mnie wrażenie totalnej czystości i spokoju…

Idziemy dalej. Przechodzimy do poszczególnych EMOCJI.

GNIEW.
Tu w miarę łatwo.

WSTYD. Miałam dylemat, która z fotografii Kasi może kojarzyć się ze wstydem. Czuje się go wewnętrznie…Postawiłam na taką fotografię.

STRACH. Tu już mało co mi się kojarzyło. Nie pisała Kasia o takim zagrożeniu,
ale ten czarny dym snujący się, zagrażający środowisku, pasował mi. No i snuł się jak strach…

Czytam artykuł dalej. Wklejam fragmenty. Dochodzę już niemal do końca… Natrafiam na słowa: Otulić współczuciem i opromienić miłością. /…/ Warto po prostu usiąść i zajrzeć do wnętrza. I jeszcze to pobudza mnie do poszukiwania fotografii, pogodnej, która się kojarzy z miłością, otuleniem, z zatrzymaniem, spokojem, zaglądaniem, spoglądaniem…

Wybrałam taką, tylko sobie w niej wzbudziłam refleksję zadumy… efektami lekkiej przezroczystości…

A na końcu link do artykułu Kasi:

O niewyrażaniu emocji negatywnych

I co ty na to? Zapraszam cię do komentowania.

Pozdrawiam serdecznie, Grażyna