Zajmuję się korektą, więc mam do czynienia z wieloma tekstami różnych autorów. Rzadko zdarza się, by trafiło do mnie opracowanie, w którym autor zastosował formatowanie odmiennych fragmentów za pomocą stylów.

Formatowanie, czyli nadawanie akapitom “wyglądu” poprzez zmianę:

– fontu (decyduje o kształtach poszczególnych liter i znaków)
[note](nie mów czcionki! to czasy tradycyjnego zecerstwa i odlewania czcionek!

możesz poczytać o fontach, czcionkach, kroju pisma tutaj)[/note]

– stopnia pisma (np. 9 pkt, 16 pkt, 32 pkt)

– wyrównania tekstu (do lewej, do prawej, centralnie, justowanie ostatni wiersz do lewej lub justowanie wymuszone)

– wcięcia z lewej czy prawej

– odstępów między wierszami.

Cały tekst, łącznie z tytułami rozdziałów i podrozdziałów, złożony jest zwykle domyślnym stylem normalnym.
A to oznacza, że na pewno spis treści jest generowany “na piechotę”.

Zdarza się jeszcze jeden “grzech” autorom, chociaż nie nagminnie.

Jeśli ich styl normalny nie ma wcięcia akapitu z lewej, to każdy akapit “wcinają” o określony skok spacji tabulatorem lub kilkoma spacjami.
A ja potem przy składzie wypatruję tych spacji i z każdego akapitu usuwam “na piechotę”. Nie da się na takie spacje założyć filtru wyszukiwania i zastępowania tego “niczym”.

Nawet mnie to dziwi i podejrzewam szkołę o zaniedbanie w tym zakresie, bo przecież uczniowie na kolejnych poziomach nauczania na elementach informatyki “przechodzą” przez Worda. Poziomach, czyli już chyba od pierwszej klasy szkoły podstawowej, potem klasy 4-6, gimnazjum, szkoła ponadgimnazjalna.

[note]Albo zajrzeli do WIKIPEDII, gdzie co ja czytam?!!!!!!

Tabulatory są stosowane do wcięć w akapicie. Zakres ich działania obowiązuje w całym akapicie, w którym znajduje się kursor, bądź też we wszystkich akapitach, ujętych w blok zaznaczonego tekstu.[/note]

[note]Dlatego postanowiłam pokazać w serii wpisów z instrukcjami obrazkowymi, jak korzysta się z arkuszy stylów.[/note]

Zaznaczam, że Word ma bardzo rozbudowane podpowiedzi co do stylów napisów, ja mam wszystko powyłączane, bo mi to jest niepotrzebne, gdy tworzę jakiś własny tekst, i mnie ten automat denerwuje.
I przyznam, że się na tych wszystkich rozbudowanych możliwościach nie znam. Ale przyznam też, że są mi one zupełnie zbędne : )

Tu będę pokazywać ci takie “małe minimum” od “praktyka”. To, co jest niezbędne.

Zapraszam serdecznie do komentowania.

Pozdrawiam serdecznie, Grażyna

PS. Opowiem potem także o autokorekcie. Kiedy np. nie uda ci się napisać Bank PEKAO SA.
A kiedy czerwony wężyk uratuje cię przed zupełnie podstawowymi błędami, które “głupio” jest popełniać. Korektor się co prawda z ciebie nie śmieje. Ty jesteś ekspertem w swojej dziedzinie, on w swojej : )