Kreatywność polega na odpowiednim zintegrowaniu własnych umiejętności w celu zwrócenia ich na drogę dotychczas nieznaną
i stworzeniu w ten sposób nowej wartości.

W jednym ze swoich wystąpień Wisława Szymborska podzieliła ludzi na tych co wiedzą

i tych którym towarzyszy bezustanne nie wiem.

Pozwolę sobie zacytować charakterystyki obu

grup osób wg pani Wisławy:

Wiedzą, a to co wiedzą, wystarcza im raz na zawsze. Niczego ponad to nie są ciekawi, bo to

mogłoby osłabić siłę ich argumentów. A wszelka wiedza, ktora nie wyłania nowych pytań

staje się w szybkim czasie martwą, traci temperaturę sprzyjającą życiu. {…} Dlatego tak

wysoko sobie cenię dwa małe słowa “nie wiem”.

Przychodziła chwila, kiedy poeta zamykał za sobą drzwi, zrzucał z siebie wszystkie te peleryny,

błyskotki i inne poetyczne akcesoria i stawał w ciszy, w oczekiwaniu na samego siebie,

nad nie napisaną jeszcze kartką papieru. Bo tak naprawdę tylko to się liczy. {…} Natchnienie

nie jest wyłącznym przywilejem poetów czy artystów w ogólności. Jest, była, zawsze będzie

pewna grupa ludzi, których natchnienie nawiedza. To Ci wszyscy, którzy świadomie

wybierają sobie pracę i wykonują ją z zamiłowaniem i wyobraźnią. Bywają tacy lekarze, bywają

tacy pedagodzy, bywają tacy ogrodnicy i jeszcze setka innych zawodów. Ich praca może być

bezustanną przygodą, jeśli tylko potrafią w niej dostrzec coraz to nowe wyzwania.

Pomimo trudów i porażek ich ciekawość nie stygnie. Z każdego rozwiązanego doświadczenia

wyfruwa im rój nowych pytań. Natchnienie czymkolwiek ono jest rodzi się
z bezustannego „nie wiem”.

 

Myślę, że moją  wielką siłą jest kreatywność :-)

A twoją?

 

Pozdrawiam cię serdecznie, Grażyna